acı ama gerçek

Yine kırıldı gururum, yine güçsüz kaldım, yine sustum çığlık çığlığa, yine bekledim inkar etmeni; ama nafile.. Sen hep böyleydin, hep yapıp inkar etmedin mi zaten. bense hep seni savundum, hep sana inandım. hep mi saftım? belki.. ama bu kez hep sustum hiç savunmadım seni. bu kez senin ne olduğunu anladım.. Evet, şimdi sana sesleniyorum! Sen, hayatımın en büyük acısı, şimdi bittin artık benim için; işte şimdi yoksun, hiçsin sen.. hadi, hadi şimdi savun savunabildiğin kadar; kapadım kulaklarımı, işte dinliyorum bi tarafımla!