sarıldım ışığına

5 Eylül 2010 Pazar

yine bir geceydi.. karanlık.. gözlerin mi ışık saçtı yoksa yüzündeki gülümseme mi? nedeni sendin biliyorum.. farkettim seni ve özledim.. karşında duruyordum ama özlüyordum hiç tanımadan.. gitmeliydim ama ayaklarım engelliyordu biri kolumdan tutup sürüklüyordu ama ayaklarım gidemiyordu.. kalbim acıdı son kez gözlerine bakıp gittim.. seni bir kez daha görebilme ihtimalini düşünmedim. oysa her gün görebilirdim. gördüm de. gözlerin daha da parlaktı gülüşün anlamlanmıştı.. gözlerimi sahiplenemedim, sanki snn gözlerinin sahibiydim bnmkiler de snndi.. belki de kalbimin acısı da ondandı. ellerim titrekti gözlerimse yaşlı. garip mutluluk biraz da hüzün. yakınımdayken uzakta olduğunu hissetmek.. yanındayken ulaşamayacakmışım gibi düşünmek. bnm olacağını bilip zamanı yavaşlatmak.. belki acı ama doğrusu bu. herşeyi hızlı yaşamak yanlış. eğer kaybedeceksek görmezdim ışığını.. beklemekse zor olan hiç yapamazdık birlikte. beklemeli bazen sevdiğini daha da sağlamlaşsın diye ilişki..

0 yorum:

Yorum Gönder